Most zwodzony w Gryfinie to niezwykła konstrukcja, która pełni nie tylko funkcję komunikacyjną, ale także przyciąga uwagę swoim nowoczesnym designem.
Jest to drogowy most przez Odrę Wschodnią, usytuowany w malowniczym Gryfinie, w zachodniopomorskim regionie Polski.
Most ten stanowi część drogi wojewódzkiej nr 120, która łączy różne miejscowości w okolicy, umożliwiając wygodne i sprawne poruszanie się po regionie.
Jego zwodzona konstrukcja pozwala na swobodne przeprowadzenie jednostek pływających, co czyni go istotnym elementem lokalnej infrastruktury transportowej.
Historia
Rozpoczynając od wydarzeń z 1306 roku, rozpoczęto prace nad budową pierwszych mostów na Odrze Wschodniej oraz Odzie Zachodniej, które były połączone groblą znajdującą się na Międzyodrzu. W wyniku działań wojennych podczas wojny trzydziestoletniej, w 1640 roku, wycofujący się Szwedzi zniszczyli mosty na obu odrzańskich rzekach.
W latach 1867–1860 powstały drewniane mosty, które łączyły Międzyodrze z lądem. Kluczowych wymiarów mostu na Odrze Wschodniej to 22 przęsła z czwartym jarzmem o szerokości 10 m, co umożliwiało swobodne przepływanie barek pod mostem. Przechodząca część mostu znajdowała się na wysokości 4,75 m nad poziomem lustra wody. Z podobnych powodów zbudowano także most na Odrze Zachodniej, natomiast krótkie przęsła mostów często sprawiały, że lód piętrzył się w rzece. Niestety, 6 kwietnia 1888 roku, środkowa część mostu została zniszczona.
W latach 1911–1913 na miejscu uszkodzonych drewnianych struktur wzniesiono nowe stalowe mosty, w tym most na Odrze Wschodniej, który charakteryzował się stalową konstrukcją kratownicową, trzema przęsłami o długości 250 m oraz szerokości 10 m; podobny most został wzniesiony na Odrze Zachodniej. Te nowo powstałe mosty przetrwały do czasów II wojny światowej. W 1945 roku, w końcowej fazie konfliktu, wysadzono centralną część mostu na Odrze Wschodniej, co uniemożliwiło jakikolwiek przejazd na Międzyodrze. W 1955 roku most został odbudowany.
Na przełomie 2006 i 2007 roku most przeszedł gruntowny remont, który obejmował nowe asfaltowe pokrycie oraz zmianę koloru kratownicy. Dodatkowo, w 2012 roku, zmodernizowano most graniczny na Odrze Zachodniej, gdzie podniesiono jego konstrukcję i wymieniono nawierzchnię z brukowej na asfaltową.
Rzeka Odra Wschodnia na odcinku w Gryfinie ma przyznaną klasę żeglugową Vb, co wskazuje, że przewidywana wysokość prześwitu pod mostami powinna wynosić 5,25 m, co pozwala na swobodną żeglugę statków o takim zanurzeniu. Most położony w Gryfinie osiąga zaledwie 5,17 m wysokości prześwitu, co oznacza, że jest to tylko 8 cm mniej niż przewidziano, dzięki czemu w praktyce nie ma potrzeby podnoszenia mostu.
Konstrukcja
Most, który ma kratownicową konstrukcję, jest obiektem trzyprzęsłowym. Cała konstrukcja opiera się na solidnych betonowych filarach, które zapewniają jej trwałość i stabilność.
W centralnej sekcji przęsła środkowego umieszczona jest część zwodzona mostu, która umożliwia jego podnoszenie i opuszczanie, co jest kluczowe dla zapewnienia przejazdu jednostek pływających.
Przypisy
- Przepisy prawa miejscowego - UŻŚ Szczecin [online], szczecin.uzs.gov.pl [dostęp 15.01.2020 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Obiekty związane z transportem i komunikacją":
Gryfino (stacja kolejowa) | Plac Księcia Barnima I w GryfinieOceń: Most zwodzony w Gryfinie