Energetyk Gryfino to klub piłkarski o polskim rodowodzie, którego siedziba znajduje się w malowniczym mieście Gryfinie. Klub ma bogatą historię i jest integralną częścią wielosekcyjnego stowarzyszenia sportowego noszącego tę samą nazwę.
W bieżącym sezonie 2023/2024 klub rywalizuje w klasie okręgowej, która jest podzielona na różne grupy, a Energetyk Gryfino występuje w grupie zachodniopomorskiej II.
Historia
Lata 1945-1948
Klub powstał w czerwcu 1945 roku jako Klub Sportowy Polonia Gryfino, dzięki inicjatywie Juliana Puszki, Feliksa Rogozińskiego oraz Edwarda Krynickiego. W dniu 22 lipca 1945 roku drużyna rozegrała swój pierwszy mecz, który miał charakter historyczny, stając naprzeciwko reprezentacji radzieckiego lotnictwa w Chojnie. W dniach 8-9 września 1945 roku w Koszalinie odbyły się I Okręgowe Zawody Sportowe na Pomorzu Zachodnim, gdzie Polonia osiągnęła znaczący sukces. Po stoczeniu zwycięskich pojedynków z drużynami Szczecina (1:0) oraz Stargardu (2:1), awansowała do finału, w którym musiała zmierzyć się z silną drużyną Wojska Polskiego. Niestety, nie mogła utrzymać się w rywalizacji i przegrała stawkę wynikiem 7:1, jednak wróciła do Gryfin ze srebrnymi medalami.
W międzyczasie w klubie zaczęły powstawać kolejne sekcje sportowe, w tym bokserska, tenisa stołowego oraz gier zespołowych, a także drużyna piłkarska juniorów. W listopadzie 1945 roku powołano pierwszy zarząd klubu, który tworzyli: prezes Gieroj, sekretarz Władysław Bara, skarbnik Józef Podleśny i Julian Puszka. Głównym celem działaczy było przywrócenie warunków do treningów na obiektach sportowych zniszczonych podczas wojny. Udało się to szybko osiągnąć, dzięki czemu boiska stały się zdatne do użytku.
W skład drużyny Polonii wchodzili nie tylko lokalni zawodnicy, ale również piłkarze z okolic, jak Jerzy Bechan i Waldek Rusiecki. W sezonie 1947/1948, gdy klub znalazł się pod patronatem Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, osiągnęli awans do B-klasy. W tym czasie Polonia toczyła zacięte pojedynki z drużynami z Myśliborza, Dębna i Szczecina. Zainteresowanie meczami wzrastało, a frekwencja na spotkaniach wynosiła nawet do 1,5 tys. widzów w mieście liczącym wtedy około 3 tys. mieszkańców.
Klub borykał się z problemami, takimi jak zorganizowanie sprzętu sportowego; posiadał jedynie jedną piłkę, a działacze pozyskali jedenaście używanych korków. Mimo trudności, organizacja festynów oraz wsparcie lokalnych sponsorów stabilizowały finansowanie drużyny, która nie otrzymywała wynagrodzenia, ale mogła korzystać z posiłków i napojów zapewnianych przez sponsorów przed oraz po meczach.
Lata 1948-1950
Dla Polonii zakończył się okres prosperity w wyniku tzw. „bitwy o handel”, która miała miejsce między 1946 a 1949 rokiem, skutkującej zlikwidowaniem sektora prywatnego. W rezultacie lokalni przedsiębiorcy przestali wspierać klub, co miało miejsce w 1948 roku. Równocześnie do gry na sportowej scenie Gryfina dołączył nowy klub, Gwardia Gryfino, wspierany przez Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Publicznego i dysponujący znacznymi funduszami, co pozwoliło mu zająć pozycję dominującą w mieście kosztem Polonii. Gwardia zaczęła również przejmować najlepszych zawodników z Polonii, a najstarszy klub w mieście, mimo że formalnie nie został rozwiązany, zawiesił działalność.
Lata 1950-1956
Reforma strukturalna sportu, ustanowiona 7 lipca 1950 roku przez Powiatowy Komitet Kultury Fizycznej, wnosiła nowe nadzieje na rozwój sportu w regionie. W rezultacie zaczęły powstawać Zrzeszenia Sportowe w współpracy z lokalnymi przedsiębiorcami. Na fundamencie Polonii powstała Unia Gryfino, która przyciągnęła do siebie zawodników odsuniętych z Gwardii. Warto dodać, że Unia nie brała udziału w rozgrywkach z Gwardią, ponieważ ta była wspierana przez znaczne fundusze, co umożliwiło jej zajęcie pozycji w klasie wojewódzkiej. Po zakończeniu istnienia Gwardii w 1953 roku, Unia zrezygnowała z dalszej współpracy z Polonią, a ich miejsce zajęły ZS Spójnia oraz ZS Ogniwo, co umożliwiło Polonii przetrwanie trudności. Dzięki tego rodzaju wsparciu, najstarszy klub w Gryfinie odnalazł się na nowo po październikowej Odwilży 1956 roku i ponownie stał się wiodącą siłą w sportowym świecie miasta.
Zmiana nazwy klubu (rok 1974)
Punktem zwrotnym w historii klubu był rok 1974, w którym, po wybudowaniu elektrowni Dolna Odra, dla klubu ustanowiono nowe finansowanie, co skutkowało zmianą nazwy na Energetyk Gryfino.
Lata 2008-2015
W 2008 roku miała miejsce reorganizacja polskiej ligi, która wprowadziła nową strukturę rozgrywek. Ekstraklasa stała się najwyższą klasą rozgrywkową, przy jednoczesnym przesunięciu Energetyka, który w poprzednim sezonie nie zdołał zająć miejsca premiowanego awansem, ponownie do IV ligi. Dopiero sezon 2008/2009 przyniósł sukces, gdy klub zdołał awansować do III ligi, gdzie jednak zdołał utrzymać się tylko przez dwa sezony. W sezonie 2011/2012 Energetyk odniósł sukces, wygrywając wszystkie spotkania i znów zyskując możliwość rywalizacji w III lidze.
Jednak ambitne plany na kolejny sezon nie spełniły się z powodu problemów finansowych, co skłoniło zawodników do opuszczania drużyny. W sezonie 2012/2013 Energetyk zdołał utrzymać się w lidze, pokonując Lechię II Gdańsk, ale w następnym sezonie wszystko poszło nie tak. Po słabym początku sezonu 2013/2014, drużyna ledwo zdobywała punkty, a pechowy finisz i brak skuteczności doprowadziły do spadku w szeregi niższe. Ogromnym osiągnięciem tego sezonu było wprawdzie zwycięstwo w finale Pucharu Polski ZZPN, które jednak zostało złamane porażką w finale wojewódzkim z Kotwicą Kołobrzeg.
Lata 2015-2018
Sezon 2015/16 rozpoczął się dla Energetyka w Szczecińskiej Lidze Okręgowej na szóstym poziomie rozgrywkowym. Drużyna spędziła tu tylko rok, po czym udało jej się awansować, zakończając rozgrywki z wynikiem 1. miejsca. Powrót do IV ligi potwierdził kontynuację tradycji klubu, ale znów napotkały go finansowe trudności, które opóźniły decyzję o zgłoszeniu do III ligi. Ostatecznie Energetyk zdołał pozyskać potrzebne fundusze i od sezonu 2017/18 zagrał na poziomie III ligi. Niestety, złe wyniki i brak płynności finansowej doprowadziły do rezygnacji z dalszej rywalizacji w tej lidze i wycofania zespołu z rozgrywek.
Lata 2019-2022
Po spadku o dwie klasy w sezonie 2018/19 Energetyk startując w klasie A, zmagał się z problemami kadrowymi oraz złym zarządzaniem. Pomimo tych trudności, klub zdołał awansować do Klasy Okręgowej, zajmując 7. miejsce. Sezon 2019/20 przyniósł nadzieję na awans do IV ligi, jednak pandemia COVID-19 uniemożliwiła realizację tych zamierzeń. Kolejne lata przyniosły jeszcze większe trudności; zawodnicy coraz częściej się zwalniali, a problemy finansowe rosły. Po 51 latach istnienia klubu, Energetyk Gryfino ostatecznie spadł do klasy A, pożegnawszy się z wyższymi ligami, co było smutnym zakończeniem jego długiej i bogatej historii.
Sezony ligowe
Historia sezonów ligowych Energetyka Gryfino jest bogata i pełna znaczących wydarzeń. Klub przez lata brał udział w różnych ligach, co obrazuje poniższa tabela, która zestawia poszczególne sezony oraz osiągnięcia drużyny.
| Sezon | Liga | Pozycja | Punkty | Bramki | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|
| 1972/73 | IV liga | – | – | – | awans |
| 1973/74 | III liga | – | – | – | – |
| 1974/75 | III liga | – | – | – | – |
| 1975/76 | III liga | – | – | – | spadek |
| 1976/77 | IV liga | – | – | – | – |
| 1977/78 | IV liga | – | – | – | – |
| 1978/79 | IV liga | – | – | – | – |
| 1979/80 | IV liga | – | – | – | – |
| 1980/81 | IV liga | – | – | – | – |
| 1981/82 | IV liga | – | – | – | – |
| 1982/83 | IV liga | – | – | – | – |
| 1983/84 | IV liga | – | – | – | awans |
| 1984/85 | III liga (grupa wielkopolska) | 9 | 27 | 26-30 | – |
| 1985/86 | III liga (grupa wielkopolska) | 6 | 25 | 31-32 | – |
| 1986/87 | III liga (grupa wielkopolska) | 8 | 25 | 28-25 | – |
| 1987/88 | III liga (grupa wielkopolska) | 11 | 22 | 28-39 | spadek |
| 1988/89 | IV liga | – | – | – | – |
| 1989/90 | IV liga | – | – | – | awans |
| 1990/91 | III liga (grupa szczecińska) | 9 | 23 | 31-31 | – |
| 1991/92 | III liga (grupa szczecińska) | 5 | 32 | 45-26 | – |
| 1992/93 | III liga (grupa poznańska) | 9 | 34 | 47-40 | – |
| 1993/94 | III liga (grupa poznańska) | 14 | 36 | 42-44 | – |
| 1994/95 | III liga (grupa poznańska) | 17 | 21 | 36-55 | spadek |
| 1995/96 | IV liga | – | – | – | – |
| 1996/97 | IV liga | 3 | 51 | 48-31 | – |
| 1997/98 | IV liga | 1 | 80 | 95-33 | awans |
| 1998/99 | III liga (grupa zachodnia) | 18 | 18 | 26-79 | spadek |
| 1999/00 | IV liga (grupa koszalińsko-szczecińska) | 10 | 46 | 53-44 | – |
| 2000/01 | IV liga (grupa zachodniopomorska) | 8 | 54 | 60-54 | – |
| 2001/02 | IV liga (grupa zachodniopomorska) | 17 | 32 | 46-78 | spadek |
| 2002/03 | Liga okręgowa (grupa Szczecin II) | 2 | 77 | 83-21 | – |
| 2003/04 | V liga (grupa Szczecin) | 3 | 67 | 71-24 | awans |
| 2004/05 | IV liga (grupa zachodniopomorska) | 11 | 49 | 44-42 | – |
| 2005/06 | IV liga (grupa zachodniopomorska) | 5 | 52 | 55-51 | – |
| 2006/07 | IV liga (grupa zachodniopomorska) | 12 | 43 | 47-44 | – |
| 2007/08 | IV liga (grupa zachodniopomorska) | 14 | 41 | 53-56 | – |
| 2008/09 | IV liga (grupa zachodniopomorska) | 1 | 68 | 82-35 | awans |
| 2009/10 | III liga (grupa pomorsko-zachodniopomorska) | 10 | 37 | 41-51 | – |
| 2010/11 | III liga (grupa pomorsko-zachodniopomorska) | 14 | 28 | 25-41 | spadek |
| 2011/12 | IV liga (grupa zachodniopomorska) | 1 | 67 | 79-28 | awans |
| 2012/13 | III liga (grupa pomorsko-zachodniopomorska) | 13 | 36 | 34-42 | – |
| 2013/14 | III liga (grupa pomorsko-zachodniopomorska) | 15 | 23 | 23-46 | spadek |
| 2014/15 | IV liga (grupa zachodniopomorska) | 12 | 36 | 47-56 | spadek |
| 2015/16 | Liga okręgowa (grupa Szczecin) | 1 | 77 | 86-24 | awans |
| 2016/17 | IV liga (grupa zachodniopomorska) | 1 | 81 | 80-27 | awans |
| 2017/18 | III liga (grupa II) | 18 | 11 | 9-29 | spadek |
| 2018/19 | A Klasa Szczecin grupa płd | 7 | 51 | 71-60 | awans |
| 2019/20 | Klasa Okręgowa (grupa Szczecin II) | 2 | 32 | 47-31 | – |
| 2020/21 | Klasa Okręgowa (grupa zachodniopomorska II) | 12 | 39 | 66-98 | – |
| 2021/22 | Klasa Okręgowa (grupa zachodniopomorska II) | 16 | 11 | 40-106 | spadek |
| 2022/23 | Klasa A (grupa zachodniopomorska IV) | 1 | 72 | 114-18 | awans |
| 2023/24 | Klasa Okręgowa (grupa zachodniopomorska II) | 2 | 55 | 71-47 | przegrane baraże o awans |
Oprócz wspaniałych wyników, kluczowe jest również zrozumienie znaczenia poziomów ligowych, co ilustruje druga tabela, obrazująca system klasyfikacji.
| Klucz kolorów |
|---|
| najwyższy poziom ligowy |
| drugi poziom ligowy |
| trzeci poziom ligowy |
| czwarty poziom ligowy |
| piąty poziom ligowy |
| szósty poziom ligowy |
| siódmy poziom ligowy |
Sukcesy
Energetyk Gryfino osiągnął wiele znaczących sukcesów w swojej historii, co przyczyniło się do budowy jego reputacji i popularności w regionie.
- występy w III lidze,
- uczestnictwo w Pucharze Polski: dotarcie do III rundy w edycji 1994/1995,
- awans do II rundy w edycji 1998/1999.
Zawodnicy
W kontekście klubu piłkarskiego Energetyk Gryfino, istnieje kategoria, która obejmuje jego zasłużonych zawodników. W gronie graczy, którzy mieli okazję reprezentować barwy tego zespołu, można wymienić m.in. Wojciecha Tomasiewicza, Pawła Drumlaka oraz Bartosza Fabiniaka. Ponadto, w historii klubu znajduje się także Bogusław Baniak, Maciej Mysiak i Łukasz Kosakiewicz.
Przypisy
- Podział drużyn z Klas Okręgowych - sezon 2023/2024 [MAPA] - Zachodniopomorski Związek Piłki Nożnej [online], zzpn.pl [dostęp 23.04.2024 r.]
- Gryfinska.pl - Energetyk zagra w A-klasie. Wraca tam po... 51 latach [online], gryfinska.pl [dostęp 25.05.2022 r.]
- WAŻNY KOMUNIKAT KLUBOWY!, „KS Energetyk Gryfino” [dostęp 02.02.2018 r.]
- G. Racinowski, Kiedy naprawdę powstał Energetyk?, "Gazeta Gryfińska", 2015 r., nr 20 (311), s. 30.
- G. Racinowski, Puszka, Rogoziński i Krynicki, czyli pionierzy gryfińskiego sportu, "Gazeta Gryfińska", 2015 r., nr 1 (292), s. 30.
- G. Racinowski, Polonia, Gwardia i Unia, czyli jak wyglądały początki piłki nożnej w powojennym Gryfinie, "Gazeta Gryfińska", 2014 r., nr 8 (248), s. 30.
- a b c Początki piłki nożnej w powojennym Gryfinie. [dostęp 12.03.2014 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Inne obiekty":
Parafia Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Gryfinie | Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Gryfinie | Park Krajobrazowy Dolina Dolnej OdryOceń: Energetyk Gryfino