Alicja Bienicewicz, urodzona 5 stycznia 1954 roku w Gryfinie, to postać, która miał znaczący wpływ na polską scenę teatralną oraz filmową. Niestety, jej życie zakończyło się 13 sierpnia 2012 roku w Krakowie.
Jako utalentowana aktorka, Bienicewicz zyskała uznanie za swoje role na deskach teatrów oraz w produkcjach filmowych, pozostawiając po sobie trwały ślad w kulturze polskiej.
Życiorys
Alicja Bienicewicz rozpoczęła swoją artystyczną podróż, kończąc studia na krakowskiej PWST w roku 1977. Po raz pierwszy miała przyjemność wystąpić na scenie już w 1973 roku, kiedy to uczestniczyła w inscenizacji Dziadów, reżyserowanych przez Konrada Swinarskiego. Jednakże jej prawdziwy debiut aktorski miał miejsce w styczniu 1978. To właśnie wtedy zagrała rolę Iwony w sztuce Iwona, księżniczka Burgunda autorstwa Gombrowicza, prezentowanej w Starym Teatrze w Krakowie, gdzie tworzyła przez całe swoje życie artystyczne.
Nie ograniczała się jedynie do występów teatralnych, ale również pojawiła się na dużym ekranie. W Teatrze Telewizji odegrała około dwudziestu ról, przyczyniając się tym samym do rozwoju polskiej sztuki aktorskiej. Jej talent był również widoczny w spektaklach takich jak te w Piwnicy pod Baranami oraz w krakowskich teatrach, takich jak Bagatela i Groteska.
W 1995 roku za niezapomnianą rolę Gertrudy Hentjen w spektaklu Lunatycy autorstwa Hermanna Brocha, zdobyła prestiżową Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza. Dodatkowo, jej wkład w kulturę został doceniony w 2010 roku, kiedy to otrzymała Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Alicja Bienicewicz opisana została jako artystka o „duszy” kruchej jak porcelana, subtelna, a zarazem pełna zniuansowanego napięcia i refleksyjności. O jej twórczości pisała Elżbieta Bińczycka, sekretarz literacki w Narodowym Starym Teatrze.
21 sierpnia 2012 roku, Alicja Bienicewicz została pochowana na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny oraz niezatarte ślady w sercach swoich widzów.
Filmografia
Alicja Bienicewicz ma za sobą interesującą ścieżkę zawodową, która obejmuje wiele znaczących ról filmowych. Oto przegląd jej filmografii:
- 1978: Bez znieczulenia – nie występuje w czołówce,
- 1979: Amator – Jaśka,
- 1980: Kraków 1902 (5) w Z biegiem lat, z biegiem dni… – zakonnica,
- 1980: Tango ptaka – Agata,
- 1984: W starym dworku, czyli niepodległość trójkątów – śpiew,
- 1996: Odwiedź mnie we śnie – opiekunka Alicji w niebie,
- 1996: Gdzie jesteś święty Mikołaju? – urzędniczka na poczcie,
- 1997: Farba – matka Celiny,
- 2005: Jan Paweł II – starsza zakonnica,
- 2005: Egzekucja (24) w Kryminalni – Magda, żona Raszyńskiego,
- 2008: Rysa – pani Olga, bratanica Leona,
- 2012: Obława – matka Kondolewiczowej.
Każda z tych ról przyczyniła się do rozwoju jej kariery oraz do zdobycia uznania w branży filmowej.
Role teatralne (wybór)
Alicja Bienicewicz ma na swoim koncie wiele znaczących ról teatralnych, które zaintrygowały widzów na przestrzeni lat.
- 1978 Iwona, księżniczka Burgunda – Iwona, reż. Krystian Lupa,
- 1978 Z biegiem lat, z biegiem dni – La Francatu, reż. Andrzej Wajda,
- 1979 Lot nad kukułczym gniazdem – Siostra Flinn, reż. Krzysztof Zanussi,
- 1980 Romans z wodewilu – Zofia, reż. Marta Stebnicka,
- 1981 Powrót Odysa – Melanto, reż. Krystian Lupa,
- 1982 Bezimienne dzieło – Służąca, reż. Krystian Lupa,
- 1982 Mord w Katedrze – Kobieta z Canterbury, reż. Andrzej Wajda,
- 1984 Antygona – Eurydyka, reż. Andrzej Wajda,
- 1985 Miasto snu – Melitta Lampenbogen, reż. Krystian Lupa,
- 1988 Marzyciele – Regina, reż. Krystian Lupa,
- 1988 Przed sklepem jubilera – Anna, reż. Anna Polony,
- 1990 Zamiana – Lechy Elbernon, reż. Marek Pasieczny,
- 1990 Port wielki jak świat (widowisko muzyczne, gościnnie w Teatrze Ludowym Kraków-Nowa Huta, reż. Marta Stebnicka),
- 1990 Opera żebracza (widowisko muzyczne, gościnnie w Teatrze Ludowym Kraków-Nowa Huta, reż. Krzysztof Orzechowski),
- 1991 Ślub – Dama, reż. Jerzy Jarocki,
- 1991 Wesele – Czepcowa, reż. Andrzej Wajda,
- 1992 Plac Merkurego – Muza 3 (gościnnie w Teatrze STU, reż. Marta Stebnicka),
- 1992 Mizantrop – Arsena, reż. Krzysztof Nazar,
- 1993 Sen srebrny Salomei – Popadianka, reż. Jerzy Jarocki,
- 1995 Reformator – Sąsiadka, reż. Rudolf Zioło,
- 1995 Lunatycy (Esch, czyli Anarchia) – Gertruda Hentjen, reż. Krystian Lupa,
- 1995 Dziady – dwanaście improwizacji – Matka, reż. Jerzy Grzegorzewski,
- 1996 Peer Gynt – Pasterka, Troll, Pióro, reż. Marek Fiedor,
- 1998 Lunatycy (Hugenau, czyli Rzeczowość) – Gertruda Esch, reż. Krystian Lupa,
- 1999 Don Juan – Ksieni, reż. Marek Fiedor,
- 1999 Bracia Karamazow – Mariuszka, reż. Krystian Lupa,
- 2001 Wiśniowy sad – Raniewska, reż. Remigiusz Brzyk,
- 2002 Mistrz i Małgorzata – Tatiana, Zofia Pawłowna, reż. Krystian Lupa,
- 2005 Edyp – Jokasta, reż. Bartosz Szydłowski,
- 2006 Trzy stygmaty Palmera Eldritcha – Helen Morris, reż. Jan Klata,
- 2006 Edyp. Tragedia nowohucka – Jokasta (w: Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, reż. Bartosz Szydłowski),
- 2007 Krwawe wesele, czyli muzyczna opowieść o cygańskim sercu (w: Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, reż. Bartosz Szydłowski).
Role w Teatrze Telewizji
Alicja Bienicewicz, utalentowana aktorka, zadebiutowała w Teatrze Telewizji w 1977 roku w spektaklu Kapelusze, gdzie wcieliła się w postać Kazia Pioruna. Jej kariera rozwijała się dynamicznie, a sześć lat później, w 1983 roku, wzięła udział w Złotych Nocach, odgrywając rolę Zofii. Przez lata zagościła na telewizyjnych ekranach, oferując widzom niezapomniane kreacje.
Wśród wielu ról, jakie miała w swoim dorobku, warto wspomnieć o Niezrównanym Nakoniecznikowku z 1979 roku, gdzie zagrała Elwirę. W tym samym roku wystąpiła także w spektaklu U mety jako Zośka, a także w Przeprowadzce, ponownie w tej samej roli. W 1980 roku zagrała Zofię w Romansie z wodewilu, którego reżyserią zajmowała się Marta Stebnicka.
W kolejnych latach Bienicewicz kontynuowała swoją karierę, prezentując swoje umiejętności w utworach takich jak Wiersze i krajobrazy z 1984 roku, a także w Twarze Witkacego z 1986 roku, gdzie była częścią obsady aktorskiej. W 1987 roku zadebiutowała w Opowieściach Hollywoodu, wcielając się w postać Kucharki pod reżyserią Kazimierza Kutza. Jej następne osiągnięcia obejmowały role w Sądzie Ostatecznym (1990) jako Leni oraz w Pannie Julii (1991), w której zagrała Krystynę.
Bienicewicz zaskakiwała widzów swoimi różnorodnymi rolami, w tym w Marzycielach (1991) jako Regina, pod reżyserią Krystiana Lupy. Kolejnym ważnym momentem kariery była rola Damy w Ślubie z 1992 roku, którego reżyserem był Jerzy Jarocki. Zupełnie różnorodne postacie, jakie kreowała na scenie, dopełniały ogromnego wachlarza jej talentu.
W 1994 roku Bienicewicz zagrała Arsena w Mizantropie, a w tym samym roku również pojawiła się jako Matka w Szczególnie małych snach. Jej talent aktorski został w pełni zaprezentowany w Zwierzoczłekoupiórze z 1995 roku, gdzie wystąpiła jako Matka Piotra. W 1996 roku pojawiła się w Momotaro jako Żona Samuraja, a także w Słoneczku jako Matka.
W ciągu swojej kariery, w 1997 roku, zagrała Mama w Tęczakach oraz Paraskę w Tu się urodziłem. Jej ostatnia rola z tego okresu to Matka w Monologu o śmierci z 2000 roku. Alicja Bienicewicz zdobyła serca wielu widzów swoimi niezapomnianymi występami na scenie teatru telewizyjnego.
Przypisy
- Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 26.01.2017 r.]
- Szymon Gebert: Nie żyje Alicja Bienicewicz, krakowska aktorka teatralna. Polskieradiopl, 14.08.2012 r.
- a b NEKROLOGI. wyborcza.pl.
Oceń: Alicja Bienicewicz